Na poczatek witam serdecznie wszystkich uzytkownikow Forum.
Moj dylemayt Nasza corcia Viktoria konczy niedlugo 9 lat ,( jest dzieckiem adoptowanym),mamy rowniez 2 biologicznych synow w wieku 21,oraz 18 lat ( wiedza doskonale o adopcji Viktorii,nigdy nie bylo chociaz najmniejszej wzmianki z ich ust),i tak bedac w osrodku proadopcyjnym,widzac tego maluszka-powiedzialem ,jak nie bedziesz plakala bedziesz Nasza, i przy kazdej wizycie dziecko bylo caly czas radosne,usmiechniete .I wkrotce konczy 9 lat,ostatnio byly z Jej strony zapytania jak dlugo bylam w Twoim brzuszku,kto sie urodzil pierwszy, - zostaly przez Nas zbbyte odpowiedzia wymijajaca,pozniej uslyszalem taka wypowiedz "niewazne kto mnie urodzil,Ja Kocham Cie Mamo.
KIEWDY mamy powiedziec prawde i JAK w JAKI SPOSOB.......
Kiedy- czy juz nadszedl ten czas
Moderator: Osoby zatwierdzające - po adopcji
-
Magdalena Kruk
- Ekspert Bociana
- Posty: 174
- Rejestracja: 24 lip 2012 15:50
Re: Kiedy- czy juz nadszedl ten czas
Witam serdecznie,
temat, który Państwo poruszyli jest fundamentalny w przypadku adopcji i każda rodzina adopcyjna prędzej, czy później musi się z nim zmierzyć. Na ogół wprowadzanie w jawność adopcji rozpoczyna się z wraz z pierwszymi pytaniami typu "Skąd się wziąłem?" i podobnymi, o których Pan również pisze. Informacje związane z adopcją należy dziecku dawkować zgodnie z tym, ile w danym momencie potrzebuje wiedzieć i przedstawiać je w sposób zrozumiały dla niego. Godne polecenia są książki mówiące o tym, jak to zrobić; chyba najbardziej znaną z nich jest "Jeż" p. Katarzyny Kotowskiej, czy "Jeśli bocian nie przyleci, czyli skąd się biorą dzieci" p. Agnieszki Frączek.
Na podstawie tego, co Pan pisze, potrzeba rozmowy na ten temat jest bardzo widoczna. Państwa córka skierowała do Państwa słowa świadczące o jej dużej dojrzałości, które świadczyć mogą o tym, że ona już wie o adopcji, albo ma silne przypuszczenia i w ten sposób szuka w Państwu ich potwierdzenia. Moim zdaniem nie ma potrzeby zwlekać dalej z rozmową, ale przeprowadzić ją jak najszybciej. Ważna jest atmosfera, w której Państwo będą o tym mówić; warto rozmawiać szczerze, powiedzieć też, dlaczego Państwo zwlekali dotąd z przekazaniem tej informacji. W mojej ocenie przyniesie ona wiele korzyści: zniknie napięcie wokół tajemnicy, która jest w Państwa rodzinie i otworzy nowy rozdział dla budowania głębokiej relacji.
Pozdrawiam serdecznie i życzę powodzenia,
M. Kruk
temat, który Państwo poruszyli jest fundamentalny w przypadku adopcji i każda rodzina adopcyjna prędzej, czy później musi się z nim zmierzyć. Na ogół wprowadzanie w jawność adopcji rozpoczyna się z wraz z pierwszymi pytaniami typu "Skąd się wziąłem?" i podobnymi, o których Pan również pisze. Informacje związane z adopcją należy dziecku dawkować zgodnie z tym, ile w danym momencie potrzebuje wiedzieć i przedstawiać je w sposób zrozumiały dla niego. Godne polecenia są książki mówiące o tym, jak to zrobić; chyba najbardziej znaną z nich jest "Jeż" p. Katarzyny Kotowskiej, czy "Jeśli bocian nie przyleci, czyli skąd się biorą dzieci" p. Agnieszki Frączek.
Na podstawie tego, co Pan pisze, potrzeba rozmowy na ten temat jest bardzo widoczna. Państwa córka skierowała do Państwa słowa świadczące o jej dużej dojrzałości, które świadczyć mogą o tym, że ona już wie o adopcji, albo ma silne przypuszczenia i w ten sposób szuka w Państwu ich potwierdzenia. Moim zdaniem nie ma potrzeby zwlekać dalej z rozmową, ale przeprowadzić ją jak najszybciej. Ważna jest atmosfera, w której Państwo będą o tym mówić; warto rozmawiać szczerze, powiedzieć też, dlaczego Państwo zwlekali dotąd z przekazaniem tej informacji. W mojej ocenie przyniesie ona wiele korzyści: zniknie napięcie wokół tajemnicy, która jest w Państwa rodzinie i otworzy nowy rozdział dla budowania głębokiej relacji.
Pozdrawiam serdecznie i życzę powodzenia,
M. Kruk