Po 15 latach WIELKI SUKCES

[ggoossiiaa3]

Chciałam opisac swoją historię wszystkim tym, którzy stracili wiarę, by wzmocnic Was, podtrzymac na duchu i pokazac że warto walczyc i miec nadzieję do samego końca.
Czekałam na dziecko... 15 lat. Niby byłam zdrowa, mój mąż też i... nic. Po 12 latach zaszłam w ciążę... niestety jak szybko się okazało - pozamaciczną. Rozczarowanie, wielki ból, ogromna depresja. Krótko potem, znowu starania, co miesiąc nowa nadzieja i...kolejne rozczarowanie. Rok później kolejna ciąża i... scenariusz taki sam - kolejna pozamaciczna. Rok później... pozamaciczna po raz trzeci. Dosyc już miałam badań, leków i upokorzenia. Znalazłam we Wrocławiu profesora który specjalizuje się w problemach niepłodności. Zobaczył wszystkie wyniki i...po 5 minutach powiedział: niedrożnośc jajowodów jest tak duża, że na prawidłową ciążę nie ma szans. Usłyszałam - tylko in vitro może spowodowac, że zostanie Pani mamą. Zdecydowałam się natychmiast. Pierwszy zabieg odbył się w maju 2007. Wyprodukowałam.......... 37 zarodków gotowych do zapłodnienia. Nieprawdopodobne, ale prawdziwe. Podano mi 4 i....nic. Znowu przeżyłam koszmar. Przestawałam już sobie radzic psychicznie, zerwałam wszystkie przyjaźnie z koleżankami które mają małe dzieci, byłam okropna, niedostępna i bardzo wybuchowa. Siadała mi psychika na max-a. W lipcu 2007 podano mi 4 mrożaczki. Po 14 dniach zrobiłam test i..... znowu nic. Wyrzuciłam go lotem koszącym przed siebie. Po 2 godzinach płaczu stwierdziłam, że na depresję najlepsze są domowe porządki. Zaczęłam wiec sprzatac i... natknęłam się na mój test. Oczom nie wierzyłam...........były 2 kreseczki. Ta druga taka blada , ledwie widoczna, ale była. Oszalałam ze szczęścia. Dzisiaj Paulinka ma już prawie rok. Patrząc na nią nadal ciężko mi uwierzyc.....a jednak.

Nie traccie nadziei, walczcie do końca i mocno wierzcie, że się uda.

[Kariin]

ggoossiiaa3 Piękna historia i gratulacje A jak teraz u Ciebie?

[ggoossiiaa3]

Dzisiaj, wszystko ok. Malutka skończyła roczek. Jest prześliczna, wesolutka i najukochańsza. Jest całym naszym światem. Wiesz...pomimo tych wszystkich przepłakanych lat...dzisiaj wiele rzeczy nie pamiętam już. A może po prostu patrząc na nią...nie chcę pamiętac

[Krunchelek]

ggoossiiaa3 Dziękuję za Twoją historię, tego nam trzeba - głębokiej wiary i mocnej siły walki. Dzięki takim historiom staję się bardziej twarda do walki.

[ggoossiiaa3]

Bardzo dziękuję i trzymam za Ciebie mocno kciuki.