Może lepiej się poddać...

[Ignis]

Super, że tak się to wszytko ułożyło

To teraz pozostaje nam tylko trzymać kciuki

Pozdrawiam!

[papala]

Ale to "nic" niech się dzieje wspólnie, a nie osobno.

i ja też tak myślę,że musi się dziac razem ,a nie osobno

"ABRA111" to trzymam mocno,mocno za Was kciuki
:happy:
Z całego serca ŻYCZĘ WAM POWODZENIA :happy:

[kolorowa_pisanka]

cześć dziewczyny - jestem po inseminacji - mąż delegację odwolał i przykładnie trzymał mnie za rękę,........... A mąż? Niech rozpieszcza, niech się zajmuje! I pewnie ma rację, że przesadzam, bo nic się nie dzieje. Ale to "nic" niech się dzieje wspólnie, a nie osobno.

No i proszę jaka pogodna nasza abra111. Człowiek 'zaopiekowany' nie czuje się po prostu samotny.

Ignis:
"Czy to, że wg mnie jakaś sytuacja jest trudna już pozwala mi wymagać bezwzględnego wsparcia?"
Nie.
A w sytuacjach kryzysowych - tak!
Każdy ma inne sytuacje kryzysowe.
I to, co dla Klaudii29 trudne nie jest w ogóle, dla mnie byłoby nie do przejścia samotnie, a u abra111 wywoływało panikę. Jesteśmy różni, mamy różny bagaż doświadczeń i zupełnie inne potrzeby. Dlatego możemy pisać na wspomniany temat bez końca, patrząc przez pryzmat własnych potrzeb i przekonań i dojdziemy do innych wniosków. To, co dla niektórych z nas znaczy 'samowystarczalnie', dla kolejnych może znaczyć 'samodzielnie', a dla innych 'samotnie'. I wszystkie będziemy pisać o tej samej sytuacji.
Kryzys trzeba odróżnić od zachcianki, a prośbę o pomoc od focha czy roszczeń. Osoba nam najbliższa wie kiedy jest kryzysowo. A jeśli nie załapuje - trzeba ją oświecić.

Jak widać abra111 potrzebowała męża baaaaardzo. Potrzymał ją za rękę i ton jej maila jest od razu jakiś pogodny, pozytywny. Po prostu on dla niej teraz JEST, a ona nie czuje się pozostawiona sama sobie.

Co do planów i obowiązków zawodowych - sprawa jest generalnie prosta, ale czasem po prostu nie mamy ochoty płacić ceny za postawienie spraw prywatnych na pierwszym m-cu. Moja kuzynka wolała powierzyć dziecko pod opiekę dziadkom, zamiast zmienić pracę (praca 100 km od domu, kilkanaście godzin dziennie, ale prestiżowa i z widokami na przyszłość). A pracowałam kiedyś z pewnym Holendrem, który - kiedy dowiedział się, że żona poważnie zachorowała - pracę najpierw bardzo ograniczył, potem rzucił, żeby móc się nią opiekować. Kwestia hierarchii wartości, po prostu.

[Ignis]

Kryzys trzeba odróżnić od zachcianki, a prośbę o pomoc od focha czy roszczeń. Osoba nam najbliższa wie kiedy jest kryzysowo. A jeśli nie załapuje - trzeba ją oświecić.

Zgadzam się Co innego sytuacja kryzysowa, co innego lęki, z którymi raczej warto powalczyć niż stawiać na pierwszym miejscu. Swój wcześniejszy post odniosłam bardziej do siebie, bo ja i moje lęki skutecznie zatrulibyśmy życie mężowi, gdyby nie jego czasem chłodny osąd. Stąd pytanie czy zawsze i wszędzie można wymagać wsparcia, bo mąż jest mężem

abra111nadal trzymam

[abra111]

dzięki dziewczyny za wasze wsparcie - to prawda, że głodny sytego nie zrozumie, a my wszystkie tutaj... jesteśmy głodne macierzyństwa - i pewnie dlatego tak łatwo się rozmawia Jak powiadziałam - siedzę i staram się nie nakręcać - ale to takie trudne. Cały czas, gdzieś tam głęboko w mojej psychice brzęczy dzwoneczek - może teraz się uda?? Może jestem już w ciąży? Bardzo się staram nie nastawiać na sukces, bo kolejna porażka będzie znowu potwornie boleć. Papala - wiesz, o czy mówię, prawda? Więc - myślenie pozytywne - tak, relax - tak, ale kategoryczne nie, dla nakręcania spirali nadziei! Bo może nic z tego nie będzie?

[Ignis]

abra111 czytaj dużo pogodnych książek, oglądaj filmy, które lubisz i zajmuj się tylko tym, co sprawia Ci przyjemność
Dobry nastrój to podstawa
Myślę, że najlepiej starać się w ogóle nie myśleć, o tym, co się teraz dzieje. A my tu wszystkie będziemy trzymać kciuki i wierzyć za Ciebie
Tylko relaks i zajęcie myśli czymś miłym!

[papala]

Papala - wiesz, o czy mówię, prawda? Więc - myślenie pozytywne - tak, relax - tak, ale kategoryczne nie, dla nakręcania spirali nadziei! Bo może nic z tego nie będzie?

-tak wiem doskonale-lepiaj byc mile zaskoczonym niż niemile rozczarowanym,ale pamiętaj proszę ,że nie ma co na zapas się dołowac-myśl więc dalej pozytywnie mimo iż jest to takie trudne.

Będzie dobrze POWODZONKA ŻYCZĘ-trzymam kciuki :!: :!: :!:
Czekam na wieści.
POZDRAWIAM

[abra111]

Tak Ignis - dzięki! Myślę, że właśnie takie pozytywne wzajemne nakręcanie może przynieść prawdziwą ulgę:) Dzięki - ja też trzymam za Ciebiekciuki. Kiedyś będzie dobrze, więc kurcze watrto się pomęczyć trochę, prawda?

[Ignis]

hej abra111!

Jakie techniki relaksacyjne stosujesz?
Napisz jak się trzymasz.

Pozdrawiam!

[Klaudia29]

Abra, powodzenia. Dobrze, że udało Ci się przejść pogodnie i bez smutku przez inseminację Ja czekam własnie na test na wrogość śluzu, który będę miała dziś