a my się znamy

Dzień dobry ja w sprawie pracy nazywam się pani x. dzień dobry, nazywam się czwojdziak. a my się znamy przecież...pani córka sypała kwiaty z moja córką i teraz chodzą razem do 1 klasy a przecież wcześniej chodziły razem do przedszkola w wiosce xyz... to pani jest z wioski xyz? a z jakiej ulicy? z ulicy s... ja też... i to było by przyjemne gdyby nie fakt,ze moja córka to córka mojego brata, która wychowałam od 2 tygodnia życia do 5 lat... Mieszkała z nami. Potem już do 0 poszła w mieście i przeniosła się do rodziców. To,że była przy mnie wynikło z tego,że mama dziecka szybko wróciła do pracy a ja wtedy pracowałam przy komp w domu. Ścisnęło mnie,że to nie jest jest moja córka chociaż ona dziś mając 7 lat nazywa mnie ciocią z funkcją mamy. U nas w domu w łazience wisi jej lusterko, Tomek przymocował je na łańcuszku na wysokości jej twarzy,żeby nie musiała wchodzić na krzesło,żeby się przejrzeć. Co kilka miesięcy skraca ten łańcuszek, lustra nie zdjął nawet jak się pokłóciliśmy i się wyprowadziłam. co do samej pani x to dla mnie olśnienie. Pogadałyśmy kilka min i zrobiła się kolejeczka w sklepie. Pani szybko spytała co ma robić- stanęła na kasie i tak szybko i sprawnie pomogła obsłużyć zgłodniałych ludzi. Podoba mi się, podoba mi się też,że jasno postawiła sprawę zarobków(odpowiada mi ta kwota). Chciałabym,żeby została, czuję po sobie,że jestem przemęczona fizycznie i psychicznie ciężko samej mi uciągnąć. Gdyby wszystko zaczęło się układać było by cudownie- my- dziecko- sklep...i wiosna :)