Czym jest niepłodność?
Niepłodność to niemożność zajścia w ciążę po roku regularnego współżycia bez użycia środków antykoncepcyjnych. Choroba ta dotyka nawet co piątą parę w wieku reprodukcyjnym. W Polsce jest to ok.1,5 mln par, 7-20% z nich kwalifikowanych jest do in vitro. Liczba osób dotkniętych niepłodnością zwiększa się z każdym rokiem, dlatego Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) uznała niepłodność za chorobę społeczną.
Na czym polega in vitro i kiedy jest stosowane?
Zapłodnienie pozaustrojowe (IVF, ang. in vitro fertilization), zwane popularnie zapłodnieniem in-vitro to jedna z metod leczenia niepłodności polegająca na połączeniu plemnika oraz komórki jajowej poza organizmem kobiety. Pierwszy etap rozwoju zarodka odbywa się w laboratorium, a następnie embrion transferuje się do macicy kobiety, gdzie się zagnieżdża i rozwija lub zamraża się je i podaje w przyszłości.
Metoda stosowana jest w przypadku bezpośrednich wskazań (sytuacje, w których nie ma możliwości uzyskania ciąży spontanicznie, np. niedrożne jajowody, bardzo słabe parametry nasienia) oraz w sytuacjach, kiedy inne metody leczenia zostały wyczerpane i nie przyniosły rezultatu w postaci ciąży.
In vitro to najskuteczniejsza i bardzo bezpieczna metoda leczenia niepłodności. Skuteczność leczenia metodą in vitro zależy od wielu czynników, dając średnio 35-38% szans na uzyskanie ciąży w czasie jednego cyklu.
Według danych ESHRE na świecie rocznie z in vitro rodzi się ok 350 tys. dzieci.
Więcej o metodzie in vitro TUTAJ